तू दूर जरी गेलीस
तुझे शब्द कसे विसरणार
तू जवळ जरी नसलीस
तरी तुझाच आठवणीत रमणार
अश्या तुझ्या वागण्याचा
मी चुकीचा अर्थ घेत असेल
एकवेळ मी तरी समजावून घेइल
पण या वेडया मनाला कोण समजावेल
मन माझे तान्हे बाळया
वेड्याला, तुझ्या प्रेमाचा आधार
रात्रीच्या कलोखात रडतो फार
अश्रुंसाठी माझ्या तुझा आठवनिंचा रुमाल
चिड्ल्यावर तुझे रूप
जास्तच खुलनार
तुझे नकटे लाल लाल नाक
गुलाबासरखे भासनार
अबोलातुन "तू" तुझा
बरेच काही सांगणार
बघ किती वेडे ना हे
माझे मन
तुझी शब्द-पाकळी खुलन्याची वाट बघणार
तू मात्र शांत राहून यालाच वेड्यात काढणार
माझ्या हृदयाच्या कोप्र्यातआता प्लोट घेतलाय एक नाही आलीस तू वापस तर वेडया मना साठी बांधिन इस्पितळ एक
No comments:
Post a Comment